Het nieuwe jaar 2023 is op de kalender verschenen. Sinds wij hier in Frankrijk wonen maakt een universele / eeuwigdurende kalender deel uit van ons interieur. Gekregen van Paul’s broer. Een prachtige gift want deze kalender past echt in ons Franse huisje. Zeker op de stenen muur komt hij goed tot zijn recht. Het is zo’n kalender die je elke dag verschuift. Wat een trouwe gewoonte is geworden van Paul, die dit elke ochtend doet. Het bijzondere aan het einde van 2022 was dat we erachter kwamen dat alles op de laatst mogelijke keuze stond. 31 was de laatste dag, de zaterdag was de laatste van de week en het was december de laatste maand van het jaar. Dat betekende dus dat we het nieuwe jaar zouden starten met alles vooraan. Zondag 1 januari. Dit komt niet zo vaak voor dus bijzonder om mee te maken. Zie de foto hierboven hoe hij dus stond op zondag 1 januari . Het jaartal mogen we er zelf bij verzinnen!

Wij hebben het jaar rustig ingezet, in Frankrijk zelf. We zouden eigenlijk naar vrienden gaan, maar ik geloof dat de halve wereld in bed of op de bank lag. I.v.m. griepachtige verschijnselen, extreme moeheid, verkoudenheden en hoesten hadden onze vrienden al afgebeld. Nu waren wij ook niet geheel fit, dus dat afbellen hadden we zelf ook al willen doen. Een mooie gelegenheid om thuis, bij de Bron te blijven. Te genieten van de Top 2000 (ja die kunnen wij hier ook luisteren), af en toe te swingen door de kamer, een goed boek te lezen, een filmpje te kijken, een dutje te doen en nog meer van die dingen die je binnen doet als je je niet geheel fit voelt. Maar onze energie is wel weer terug om dingen op te gaan pakken. Echter, het weer laat ons nog wat binnenblijven. Wel heb ik op 1 januari het zwemmen weer opgepakt. Na een paar dagen dat ik me wat minder fit voelde en mijn lichaam aangaf, het zwemmen even achterwege te laten, weer blij dat ik het heb opgepakt. Toch een energieboost die je jezelf geeft en een krachtige tool om je immuunsysteem aan het werk te zetten. Het water is op dit moment zo rond de 10-12 graden. Voor mij werkt het zwemmen ook transformerend en zuiverend. Zeker in het zoute water dat wij hebben. Daarnaast zijn we samen ook weer met de yoga begonnen. Onze favoriete online yoga docente Adriene heeft weer een mooie januari uitdaging om aan te gaan dus daar zijn we mee gestart. Op de één of andere manier hebben we afgelopen jaar de yoga wat laten verstoffen … iets te maken met heel veel andere dingen om te doen!? Maar nu dus een nieuw jaar, nieuwe intenties, nieuwe mogelijkheden en nieuwe dingen om te ondernemen.

En als je nieuwe dingen wilt gaan ondernemen, zul je ook ruimte mogen maken. En hoe doe je dat. Juist ja, door op te ruimen. Al langere tijd stond het opschonen van mijn computer en de telefoon op mijn To-Do lijstje. Ik kan je vertellen dat ik hier heel veel opgeschoond heb. Heel veel bestanden en foto’s zijn of verwijderd naar de prullenbak of naar de externe schijf gegaan waardoor er ruimte kwam op de computer. Maar ook op de telefoon heb ik heel veel foto’s, opnames en video’s verplaatst naar de externe schijf. Hierdoor komt er weer meer opname capaciteit voor nieuw te maken opnames. Want de Divine Mission met de Codes of Light gaan ook in 2023 weer door. We zullen vast naar mooie en bijzondere plekken worden geleid. De eerste bijzondere plek heeft zich al aangediend, een Divine grot (grottes zoals ze hier in Frankrijk genoemd worden) waar we een mooie en ook bijzondere ontmoeting hadden. De klank opname is via het Telegram kanaal: “Divine Mission with the Codes of Light” te beluisteren. Hier staat ook het verhaal erbij. Op facebook had ik een post hierover geschreven met als titel: “Pearls of Gratitude”. Op de foto hieronder een impressie van de grot waar we waren.

En zo is het nieuwe jaar alweer een halve maand oud als ik aan het schrijven ben. Bij de kachel die ons warm houd met het zelfgekloofde hout. En die kachel is ook handig om oude administratie in te verbranden. Administratie van de praktijk jaren van De Diamant / Diamond Souls die nu weg mogen. Ook hier heerlijk om in op te ruimen. Fijn dat je die administratie maar 5 jaar hoeft te bewaren. Het wordt steeds minder. Weer een voordeel, minder mappen, meer ruimte in de kasten!! Buiten blijft het regenen, stormen en waaien. De Vezere staat al weer haast buiten zijn oevers, dus dat betekend dat er veel water is gevallen. Ook daar ruimt het water overtollige dingen op. Takken en soms hele bomen worden meegesleurd door het snel stromende water. Blijft altijd weer bijzonder om te zien. De natuur is zo powerful. Ook hier in de tuin, rondom het zwembad en in het bos kunnen we zien dat er veel water is gevallen. De grond is verzadigd en als je er op loopt is het zo zompig dat de klei als een dikke laag aan je laarzen blijft zitten. Wel hebben we een aantal mooie dagen gehad dus de mogelijkheid om de paden aan te harken. Het schoonharken van de wandelpaden geeft mij altijd weer inzichten en duidelijkheid. En door het pad weer ‘bladvrij’ te hebben kan ik vaak weer mijn eigen pad en het doel zien. Waar ik naar toe wil. Ook nieuwe paden zijn er weer gecreëerd. Om nieuwe wegen in te slaan. Samen met een vriendin, die hier in november was is er een verbinding gemaakt tussen de twee bossen achter ons huisje. Een prachtig nieuw pad is er ontstaan, waar verschillende energieën voelbaar zijn. En waar de verschillende soorten bomen, de vele laurier, de varens, de vogeltjes, de insecten en de natuur- en lichtwezens ons helpen en ondersteunen. Om ook hier op te ruimen, maar dan weer op een geheel andere manier.

Een andere manier voor mij om op te ruimen en mijn geest weer helder te maken is het schoonmaken, danwel stofzuigen van het zwembad. Een meditatief moment. Want stofzuigen in huis is anders dan stofzuigen in het water. Als je namelijk te snel door het water gaat, dwarrelt al het zand uit elkaar. En door het rustig en langzaam te doen kan de stofzuiger alles meenemen. Zand, een enkele worm of kleine blaadjes. Door deze rustige bezigheid kom ik in een meditatieve staat van bewustzijn, komen mijn gedachten tot rust, kom ik in een leegte en kan ik weer helder zien. Het werkt dus tweeledig. En het zwembad is weer schoon en helder en ik ben ontspannen en heb de zaken ook weer helder. Wat mij dan weer ruimte geeft.

En na al dat opruimen is er ook tijd om bezig te zijn met andere zaken. Zo is het in maart 2023 alweer 40 jaar geleden dat ik met de opleiding tot A verpleegkundige begon. Nu zijn ze bezig om een reunie te organiseren en of eenieder hiervoor nog wat foto’s, anekdotes , leuke danwel mooie of gekke herinneringen op zou willen sturen. En daarvoor moest ik natuurlijk ook het archief in. Veel foto’s van die tijd heb ik niet meer, want ook daar heb ik heel veel in opgeruimd. Maar natuurlijk bewaar je wel van die maffe foto’s met herinneringen. In de opleiding in het Maasziekenhuis te Boxmeer was ik een heel ‘braaf meisje’, maar daarna ben ik echt wel ‘los gegaan’ en heb ik menig geintje uitgehaald en ontzettend veel lol gehad. Van verkleedpartijen tot ‘nep-patienten’ aan toe. Ik zal jullie op de foto hieronder mee laten genieten van mijn eerste nachtdienst in het VU-ziekenhuis te Amsterdam. Samen met Limburgse Marly. Kun je het je voorstellen, een Limburger en een Brabander, twee zuiderlingen die daar in het westen van het land samen in de nachtdienst zaten. Ik denk dat ze zich echt wel eens hebben afgevraagd, wat hebben we in godsnaam aangenomen. Maar één ding kan ik je wel vertellen. Wij waren er wel voor de patient, die stond op nummer 1 en die hebben veel met ons mee gelachen. Laten we wel wezen. Humor is toch een belangrijke emotie. Die helend werkt.

Met heel veel plezier heb ik dan ook in alle ziekenhuizen gewerkt en heb ik mezelf kunnen ontplooien. Ik 2006 was het voor mij klaar en heb ik voorgoed gedag gezegd tegen de zorg en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Het was tijd om een andere weg te gaan vervolgen. En mij op andere manieren verder te ontwikkelen. Om zo nog meer mijn zielsmissie te kunnen gaan leven. Dat die mij uiteindelijk in Frankrijk terecht zou laten komen had ik toen ook nog niet kunnen vermoeden. Maar dat is het mooie in het leven. Als je je Hart volgt en op de Flow van het leven meegaat kom je op precies die plaatsen waar je mag zijn. En laat dat hier op Les Vincies nu juist die plaats zijn, waar ik samen met Paul ben teruggekeerd bij de Bron. Daar waar ik, waar wij mogen ZIJN.

Vanuit die Bron zijn wij hier een nieuwe plek aan het creëeren waar mensen samen mogen komen. Om te genieten van de natuur, de omgeving, de stilte, de ruimte, het bos en onze kracht plek. Hier zorgt de omgeving voor jou en mag jij gewoon Zijn. En als er ‘iets opgeruimd’ mag worden dan dient dat zich vaak vanzelf wel aan. Soms is het heel verrassend, soms komt het uit het niets. Weet dan dat wij er zijn om je te ondersteunen, te begeleiden, te luisteren, te klanken of gewoon even een knuffel te geven. Dit jaar staat de verbouwing van de schuur, waar het gastenverblijf in is gelegen, op de planning. Om zo deze ruimte te kunnen gaan gebruiken voor meerdere doeleinden. Dus mocht je willen komen, weet dat je welkom bent, maar neem wel even contact met ons op. Zou jammer zijn als de bedden opgestapelt zijn omdat we bezig zijn om het nog fijner te maken om hier te ZIJN.

Zo zie je maar dat er op veel manieren op te ruimen valt en je het altijd vanuit verschillende oogpunten en verschillende hoeken kunt bekijken. Vanuit welke hoek, door welk oog of door welke bril je de dingen ook bekijkt, probeer het altijd op een zo positieve manier te doen. Das één van de dingen die ik van, met name, mijn moeder heb meegekregen. Met haar 84 jaar staat zij nog altijd opgewekt op, gaat bij vele mensen langs en weet menigeen op te beuren. De natuur, haar eigen tuin is haar medicijn. Wellicht zit het toch een beetje in ons bloed. Om Moeder Aarde te helpen, te ondersteunen en te onderhouden. Een ieder op zijn/haar eigen manier. En zeg nou zelf …. opgeruimd staat netjes ….

Dank je wel voor het lezen van dit Blog. Voel je vrij om verder te delen.

Tot een volgend Blog.

Hartegroet Ellen 💞