Wat ik als een tekst spontaan op Facebook had geplaatst heb ik ook maar naar een Blog vertaald. Zodat de woorden blijven bestaan, nagelezen kunnen worden als Facebook wellicht niet meer bestaat, zodat we ons blijven herinneren dat wij het Licht zijn. Zomaar een dinsdag. Even naar Le Bugue. Tijdens de vakantie periode moet je dan wel vroeg op pad want anders sta je in de file om naar de markt te gaan. Daar zijn we door ervaring ook achter…
Jullie hebben al een tijdje niets meer vernomen van het wel en wee hier op Les Vincies. Maar ik kan je vertellen dat we niet stil hebben gezeten. Want zoals in vorige LoveLights en Blogs is en blijft er voldoende te doen. Langzaamaan worden alle luiken van het huis geverft in dezelfde kleur, het rood wat je hier veel ziet in deze streek. En het zijn er nog al wat. Op het moment van dit schrijven hangen er nog 4…
Dag lief mooi mens, Wat gebeurt er toch veel in deze transformerende tijden. De tijd gaat snel, zeker als je veel buiten bezig bent. Het is nu aan het regenen hier, dus dat geeft mij even de tijd om achter de computer te gaan zitten en een LoveLight eruit te doen. We hebben een meer dan prachtige periode achter de rug en zijn heel veel buiten aan het werk geweest. Naast onze ontspanning, denk aan lezen, liggen bij het zwembad…
Ja je leest het goed. Nu even geen Blog over Rode Regen uit Frankrijk. Want op dit moment dat ik dit Blog schreef, regent het hier wel, maar we hebben een meer dan prachtige periode achter de rug en we hebben heel veel werk verzet. Op dit moment is er iets anders dat gedeeld wil worden, waar woorden aan gegeven willen worden en het heeft de titel Gele Sterren gekregen. Het heeft te maken met datgene wat mijn hart raakt….
Onze eerste twee maanden in Frankrijk zijn een feit. Op een prachtige plek met de bijzondere naam Les Vincies is ons nieuwe avontuur begonnen. En we beginnen te wennen aan het huis, de omgeving, de kleuren, de geuren, de geluiden, de wind, de regen en nu ook de zon. Die zon is wel heel erg lekker want we hebben wat regen verstouwd die eerste maand. Met bakken kwam het uit de hemel zetten. Van ’s morgens vroeg tot laat in…
Dag lief mooi mens, Drie weken geleden zijn we in de Dordogne aangekomen. De meeste spullen hebben inmiddels een plekje gekregen. Alhoewel …. We nog steeds verdwaalde verhuisdozen tegenkomen. Omdat er spullen inzitten waarvoor we nog geen kasten hebben. Maar ook omdat we eigenlijk niet zo goed weten wat we met deze spullen gaan doen. Langzaamaan wordt het echter steeds meer en meer ons huis. Met onze eigen dierbare spulletjes. Zoals de piano. En de oude klok, gemaakt door de vader van Paul….
De titel geeft het al aan. Niets is toeval. Het valt je toe. En als je vanuit dat standpunt kunt leven, werken en Zijn, weet je dat altijd alles klopt. Of je er nu in gelooft of niet. Voor mij werkt het echter al jaren zo en ik kan er nog steeds met verwondering naar kijken en soms kijk ik ook bewust terug waar het mij heeft gebracht. Wetende dat ik altijd op de juiste plek, op de juiste tijd…
De laatste spullen inpakken, nog even genieten van “Hotel Mama” en dan komt de verhuiswagen voorrijden … Ons avontuur gaat echt beginnen. Spannend. Nieuwe uitdagingen aangaan. Pippi Langkous is al heel lang mijn voorbeeld en haar motto past nog steeds als gegoten: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!!” Ga je mee op avontuur???
Nederlands
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Português