Hoe bijzonder als ik begin met schrijven en ik zie dat het Blog#22 is en dat ik deze schrijf op de 22e verjaardag van zoonlief Emiel. Wat is er dan in die 22 jaar veel gebeurd. Ik kan er alleen maar met Dankbaarheid op terug kijken. Met alle uitdagingen die bij het ouderschap horen. Maar als ik kijk naar de prachtige Ziel die hier nu op Moeder Aarde rondloopt en zijn eigen pad volgt, kan ik als moeder alleen maar trots zijn dat ik hem vanaf de zijlijn mag volgen, aanmoedingen en ondersteunen waar dat nog nodig is. Vanuit Frankrijk is dat zeker al op een afstand, maar we zijn verbonden via ons Hart en die Hartsconnectie is er altijd. Hoe leuk als we dan om twaalf uur ’s nachts videobellen met z’n drietjes (zijn vader in Lichtenvoorde, Emiel in Nijmegen en ik in Frankrijk) om zijn nieuwe levensjaar in te zetten. ‘Maar niet te lang mam en pap, want er zijn er nog meer die mij bellen!’ De wereld van een 22 jarige is inmiddels groter geworden dan alleen zijn papa en mama. En dat hoort ook zo. Daarom is het bijzonder om te zien hoe hij zijn Pad loopt en zijn eigen Sleutels heeft om deuren te openen die voor hem nodig zijn om te groeien.

Zo groeien wij elke dag en komen we onze uitdagingen tegen. Juist op de momenten waarop je het niet verwacht. Want als je op een doordeweekse dag, dinsdag naar de markt gaat voor je groenten en fruit, verwacht je niet dat je een nieuw, danwel oud secretaire gaat kopen. Zo’n secretaire kom je dan ook niet elke dag tegen. Daar moet je tegenaan lopen. En dat was wat ik deed. In de nieuwe Brocante winkel in Le Bugue. Nou was ik daar natuurlijk al wel vaker geweest, in de Brocante winkel, maar deze stond net nieuw geïnstalleerd in het nieuwe antiekhoekje (zie foto hieronder). Wij hadden al wel eens vaker bij secretaires staan kijken, maar het was vaak, ‘net niet wat we zochten’. Maar deze was precies goed. Met laatjes, voldoende opbergruimte voor mijn schrijf- en tekenspullen, mijn kaarten, kristallen, LichtCodes, Engeltjes en nog wat frutsels. Niet te groot en gewoon ‘heel leuk’. Eindelijk een plek waar ik al mijn dingen in kan laten liggen, zodat het niet altijd op de grote tafel ligt. Van het verjaardagsgeld dat ik nog had liggen, heb ik mezelf dan ook getracteerd op dit mooie cadeau. En wat is er dan heerlijker dan dit plekje in te richten en er aan kunnen schrijven zoals ik op dit moment doe. Maar wat is dan de uitdaging die je gehad hebt, hoor ik jullie denken.

De uitdaging lag in het volgende stuk … Hoe maak je een secretaire weer open als je de klep hebt dichtgemaakt en hij op slot zit? Met een sleutel. Tja, maar die sleutel lag in het ‘geheime vakje’ achter het kleine deurtje, achter de rolklep. Ik had nog zitten denken toen ik bezig was met inrichten, nou dat geheime laatje stelt ook niet zoveel voor, want dat deurtje heb je zo open met zo’n klein sleuteltje wat erbij hoort. Totdat alles dus dichtzit, met de rolklep ervoor en in het slot. Ik kan je vertellen, dan krijg je niets, maar dan ook niets meer open. Dan zit dus echt alles ‘Achter Slot en Grendel’. Die titel kwam dus als vanzelf naar boven toen we bezig waren met het proberen open te krijgen van het slot. En alles zat inmiddels in het secretaire, want dat was nu juist zo handig, alles op één plek. Inclusief mijn laptop, die ik de volgende dag nodig had voor een zoombijeenkomst. Toen we erachter kwamen dat alles ‘Achter Slot en Grendel’ zat, was het echter woensdagavond laat. Laten we eerst maar gaan slapen en dan zien we morgen wel.

Na eerst mijn boek uitgelezen te hebben en een nacht wonderwel goed slapen, heb ik gekeken of ik via Paul’s laptop ook de zoombijeenkomst kon doen en dat was mogelijk. Dat gaf al opluchting … pfff … Daarna zijn we gaan kijken wat de mogelijkheden waren. We hebben zelfs nog een kistje met sleutels opgehaald bij de Brocante winkel voor het geval er ‘eentje’ bij zou zitten die wellicht zou kunnen passen. Maar helaas. Paul heeft geprobeerd om sleutels te maken van ijzerdraad. We hebben de schroeven aan de achterkant eruit gehaald om te kijken of we er zo bij konden komen. Er viel zowaar een sleutel uit!! Yeah … zou het kunnen …. maar helaas niet de goede sleutel. Hij pastte zelfs niet op de andere laatjes. Dus iemand die het secretaire vroeger heeft gebruikt is ook een sleutel kwijtgeraakt en heeft ergens niet meer in of bij gekunt. En zelfs een ‘1 cent’ uit 1877 viel op de grond!! Wie of wat heeft dit secretaire gebruikt in voorgaande jaren? Welke geheimen of verhalen zou dit secretaire nog meer verbergen? Al met al kwamen we niet echt verder. Ondertussen was Paul ook aan het werk en af en toe proberen of het toch niet zou lukken, hebben we van de zon genoten en ben ik het bos in gegaan om de Paden aan te harken. Om zo dingen Helder te krijgen en het Pad weer Open en Vrij. Ik kreeg al snel ‘doorgegeven’ dat ik zelf de Sleutel in handen heb. De Sleutel tot mijn Hart en daar is alles wat ik nodig heb. Want dat was natuurlijk ook een vraag: ‘Wat heb je nodig als je nergens bij kunt.’ Als alles ‘Achter Slot en Grendel’ zit. Wat ben je zonder je laptop, je kaarten, je pennen en je schrift om alles op te schrijven of te kunnen tekenen. Wat heb je echt nodig???’

Dat zijn van die momenten dat je weer even beseft dat je eigenlijk niet zoveel nodig hebt om gelukkig te zijn. Dat het hem zit in de momenten van Zijn. Het samenzijn, onze gezondheid, gelukkig zijn, genieten van de kleine dingen, het bezig zijn in de natuur, het luisteren naar de vogels, de overvloed van vijgen die we op dit moment hebben, de plek waar we wonen, de ochtend koffie samen in de zon en dat ik zelf de Sleutel in handen heb om te beslissen hoe ik met deze situatie om ga. Dat gaat dan allemaal door mij heen als ik de paden aan het aanharken ben. En ik hoorde ook iedere keer, het komt goed, het secretaire gaat open. Het hebben van vertrouwen in elkaar dat we samen tot een oplossing komen. Uiteindelijk hebben we het opengekregen, maar we hebben moeten zagen!! Ook daarin had ik alle vertrouwen in Paul omdat hij erg vakkundig en secuur hierin is. Waar ik ook bewondering voor heb gekregen is de persoon die dit secretaire heeft gemaakt. Vakwerk ten top. Daar kan geen AI tegenop. Dit is hand-arbeid en met heel veel zorg, intentie en aandacht aan iets bezig zijn. Over heel veel dingen is nagedacht. De afwerking van de achterkant. De verborgen laatjes en deurtjes, het roldek en het uitschuif blad van het bureau. En dan het slot. Ingenieus. Want als dat dus dicht zit, kom je er zonder sleutel niet in. Dan zit echt alles ‘Achter Slot en Grendel’. Dit doe je 1 keer, de Sleutel vergeten, daarna nooit meer.

De Sleutel van het secreraire ligt nu voor ons op een mooie plek zodat het altijd te openen is. De Sleutel tot mijn Hart heb ik altijd zelf in handen. Symbolisch heeft de gevonden Sleutel en de Sleutel in het laatje mij weer even op een aantal dingen attent gemaakt. En ook Jij hebt de Sleutel van je Hart om die te gebruiken. Om deuren te openen die anders misschien wel vergrendeld blijven. De uitdaging ligt er, om de Sleutel in het Slot te stoppen en dan het Slot te ontgrendelen. Als ik dan nu aan het secretaire Blog #22 aan het schrijven ben, op zoonliefs 22e verjaardag, kijk ik al mijmerend naar de dingen rondom mij heen. Zie ik het prachtige schilderij met de Kraanvogels welke mijn lieve vriendin Marjo voor ons heeft geschilderd en die nu een nieuwe plek heeft gekregen hier in de woonkamer. Waar ze nog beter tot hun recht komen. Zie de foto hieronder. Op de foto helemaal bovenaan dit Blog zie je eigenlijk een beetje mijn kleine altaar. Waar de dingen staan die mij dierbaar zijn. Geschenken van vriendinnen. Zie ik mijn LichtCode kaarten staan, die mij herinneren aan het LiefdesLicht wat ik uitdraag. Zie ik mijn mijmerende Engel zitten die mij af en toe dingen toefluistert. En een beeldje van Maria bij de Celeniet (engelensteen) die regelmatig zingt: ‘Let it BE’

Dat is wat we meer en meer mogen doen. ‘Let it BE’… In Vertrouwen en in Overgave zijn. En Dankbaar zijn voor alles wat er is. Ik ben Dankbaar dat Jij er bent. Dat je je LiefdesLicht laat Stralen en Sprankelen. Als we dat met elkaar blijven doen, dan wordt het Paradijs hier op Aarde steeds mooier en Liefdevoller. Samen creëeren we dan ‘Heaven on Earth’. Dan hoeft er niets meer ‘Achter Slot en Grendel’. Dan is alles Open en in Harmonie.

Dank je wel voor het lezen van dit Blog. Graag tot een volgende keer.

Hartegroet Ellen 💞